Kredki ołówkowe to najpopularniejszy, najczęściej wybierany typ kredek. Występują w formie ołówka – “grafit” otoczony jest drewnianym lub syntetycznym, bezdrzewnym trzonkiem. Najbardziej cenionym drewnem przeznaczanym na korpus kredek jest drewno cedrowe, chociaż występują także kredki z leszczyny czy bukowe. Drewno oprawki kredek jest pokrywane olejem lub (najczęściej) lakierem bezbarwnym lub kolorowym, co zabezpiecza drewno kredki przed zniszczeniem.
Oprawki chronią to, co w kredce najważniejsze - jej rdzeń. Rdzeniem kredki jest zwykle barwiony węgiel drzewny. Proporcje węgla drzewnego, pigmentu i różnorakich spoiw oraz dodatków (np. gumy arabskiej) decydują o jakości i właściwościach kredek. To od nich zależy intensywność koloru kredek, trwałość grafitu, poziom ścieralności kredki, twardość kredki, konieczna siła nacisku by osiągnąć zadowalający efekt czy zachowanie kredki na papierze. Kredki ołówkowe różnią się pomiędzy sobą także ze względu na grubość samego grafitu. Zwykle grafity kredek mieszczą się w granicach 3-4 mm średnicy. Zdarzają się także kredki typu jumbo i maxi, których grafit ma śr. 10 mm.
Ze względu na rodzaj spoiwa kredki ołówkowe można podzielić na kredki woskowe i olejowe. Popularniejsze jest stosowanie spoiwa woskowego – kredki tego rodzaju są zdecydowanie bardziej miękkie, łatwo się ze sobą mieszają i rozcierają. Doskonale nadadzą się do blendowania i pokrywania dużych powierzchni obrazu. Niestety przy dużej miękkości rysika bardzo łatwo o jego uszkodzenie, a zamalowane kontury łatwo rozmazać. Kredki olejowe są twardsze, przez co doskonale sprawdzą się przy tworzeniu hiperrealistycznych prac bogatych w detale. Raz zatemperowane kredki olejowe zachowają szpic na dłużej niż ich miękkie odpowiedniki, a twardy rysik nie złamie się tak łatwo. Wielu artystów korzysta z łączenia w jednej pracy obu rodzajów kredek - olejowych i woskowych.
Ze względu na kształt korpusu kredki można podzielić na najpopularniejsze korpusy okrągłe (np. Prismacolor Soft Premier, Caran D’Ache Luminance czy Faber-Castell Polychromos), heksagonalne (sześciokątne) (np. Caran d’Ache Prismalo, Prismacolor Col-erase) oraz trójkątne (Faber-Castell, Bruynzeel czy Milan). Kredki okrągłe to najbardziej klasyczny rodzaj – nie posiadają zdefiniowanych krawędzi. Kredki trójkątne uważane są powszechnie za najbardziej wygodne i szczególnie polecane są dla dzieci, które dopiero uczą się prawidłowo chwytać narzędzia.
Kredki ołówkowe to najpopularniejszy, najczęściej wybierany typ kredek. Występują w formie ołówka – “grafit” otoczony jest drewnianym lub syntetycznym, bezdrzewnym trzonkiem. Najbardziej cenionym drewnem przeznaczanym na korpus kredek jest drewno cedrowe, chociaż występują także kredki z leszczyny czy bukowe. Drewno oprawki kredek jest pokrywane olejem lub (najczęściej) lakierem bezbarwnym lub kolorowym, co zabezpiecza drewno kredki przed zniszczeniem.
Oprawki chronią to, co w kredce najważniejsze - jej rdzeń. Rdzeniem kredki jest zwykle barwiony węgiel drzewny. Proporcje węgla drzewnego, pigmentu i różnorakich spoiw oraz dodatków (np. gumy arabskiej) decydują o jakości i właściwościach kredek. To od nich zależy intensywność koloru kredek, trwałość grafitu, poziom ścieralności kredki, twardość kredki, konieczna siła nacisku by osiągnąć zadowalający efekt czy zachowanie kredki na papierze. Kredki ołówkowe różnią się pomiędzy sobą także ze względu na grubość samego grafitu. Zwykle grafity kredek mieszczą się w granicach 3-4 mm średnicy. Zdarzają się także kredki typu jumbo i maxi, których grafit ma śr. 10 mm.
Ze względu na rodzaj spoiwa kredki ołówkowe można podzielić na kredki woskowe i olejowe. Popularniejsze jest stosowanie spoiwa woskowego – kredki tego rodzaju są zdecydowanie bardziej miękkie, łatwo się ze sobą mieszają i rozcierają. Doskonale nadadzą się do blendowania i pokrywania dużych powierzchni obrazu. Niestety przy dużej miękkości rysika bardzo łatwo o jego uszkodzenie, a zamalowane kontury łatwo rozmazać. Kredki olejowe są twardsze, przez co doskonale sprawdzą się przy tworzeniu hiperrealistycznych prac bogatych w detale. Raz zatemperowane kredki olejowe zachowają szpic na dłużej niż ich miękkie odpowiedniki, a twardy rysik nie złamie się tak łatwo. Wielu artystów korzysta z łączenia w jednej pracy obu rodzajów kredek - olejowych i woskowych.
Ze względu na kształt korpusu kredki można podzielić na najpopularniejsze korpusy okrągłe (np. Prismacolor Soft Premier, Caran D’Ache Luminance czy Faber-Castell Polychromos), heksagonalne (sześciokątne) (np. Caran d’Ache Prismalo, Prismacolor Col-erase) oraz trójkątne (Faber-Castell, Bruynzeel czy Milan). Kredki okrągłe to najbardziej klasyczny rodzaj – nie posiadają zdefiniowanych krawędzi. Kredki trójkątne uważane są powszechnie za najbardziej wygodne i szczególnie polecane są dla dzieci, które dopiero uczą się prawidłowo chwytać narzędzia.